W Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej w Warszawie przy ul. Świętokrzyskiej 32 oglądać można wystawę malarstwa Jana Szczepana Szczepkowskiego. Malarz inspiruje się przeszłością i przedstawia zagadkowe sceny. Jego malarstwo opiera się na estetyce realizmu, lecz ujętej w tajemniczej, teatralnej, symbolicznej i surrealistycznej konwencji.
Jan Szczepkowski ukazuje postaci z innej epoki, bohaterów lat 40. i 50. w nienaturalnych, upozowanych sytuacjach. Tło stanowią wnętrza pracowni, fabryk, tajemniczych laboratoriów, pełnych rekwizytów. Patetyczne ujęcia postaci zaangażowanych w pracę, przywołują skojarzenia z socrealizmem. Malarz bawi się jednak tą manierą. Sceny pracy w przedstawieniach Jana Szczepkowskiego mają ambiwalentny, często absurdalny i karykaturalny charakter. Przeszłość w jego pracach powraca jak mętne wspomnienie.
Etos pracy odsyła też do symbolu kreatora, czyli artysty. Autor podejmuje grę z widzem, bawiąc się różnymi występującymi w kulturze wyobrażeniami na temat artysty.
Ze swoich postaci z przeszłości układa piramidalne kompozycje. Trójkątne układy grup figuralnych, powyginanych gimnastyczek i akty tworzą dziwne konfiguracje. Malarz operuje stonowaną, ciemną kolorystyką. Jego obrazy sprawiają wrażenie nieskończonych, co kryje w sobie dodatkowy element nieoczywistej interpretacji.
Często przewija się w nich także wątek erotyczny. Kobieta jawi się zwykle jako obiekt pożądania. Jej wizerunek – silna, masywna sylwetka – kanon zupełnie niedzisiejszy, często sprowadza się do czystej cielesności. Kobieta przybiera różne role. Jest modelką w pracowni malarza, robotnicą, aktywną gimnastyczką. W kontekście obrazów ukazujących pracownię artysty, motyw kobiety przywołuje skojarzenia z mitem o Pigmalionie, który ożywia swoje dzieło – Ideał. Silne kobiece ciało jest również symbolem witalności, które stanowi przeciwieństwo tego, co bezpowrotnie przemija. Niespełnione ideały, przebrzmiałe utopie odbijają się echem w teraźniejszości.
Wskrzeszanie przeszłości, reinterpretacje historii są wszechobecne we współczesnej kulturze. Jan Szczepkowski ma z przeszłością związek podwójny – zajmuje się również konserwacją zabytków. W tym kontekście jego malarstwo nabiera dodatkowego znaczenia. Stanowi ciekawy wątek w odpowiedzi na analizę współczesnej kultury.
Jan Szczepan Szczepkowski urodził się w 1975 roku. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie na Wydziale Malarstwa. W 2003 roku uzyskał dyplom w pracowni profesora Jacka Waltosia. Prace Jana Szczepkowskiego były prezentowane w m.in. w BWA w Sandomierzu, w Pałacu Sztuki w Krakowie, w Muzeum Historycznym w Sanoku. Obrazy artysty znajdują się w zbiorach Gazety Antykwarycznej, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (Pałac Sztuki) w Krakowie oraz w zbiorach prywatnych.
Alicja Wilczak
Jan Szczepkowski – malarstwo
wystawa trwa do 10 października
Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Świętokrzyska 32, Warszawa
www.napiorkowska.pl
Druga odsłona wystawy malarstwa Jana Szczepkowskiego będzie miała miejsce w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej w Brukseli od 20 – 27 października galeriemontdesarts.com
1. Jan Szczepkowski, Miara i ciężar, Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
2. Jan Szczepkowski, Maszyna, Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
3. Jan Szczepkowski, W drodze, Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Mecenasem portalu artissimo.pl jest Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl
