Perspektywa jest szeroka. Praca jest fakturowa i monochromatyczna. Linię horyzontu zasłaniają bloki z płyty, dla mieszkańców których słońce wschodzi najwcześniej w mieście i najpóźniej zachodzi. Obraz cechuje geometryzująca kompozycja, z modernistycznym, „utylitarnym” podejściem do malarstwa.
Obraz „Wiadukt – Gdańsk Wrzeszcz” znajduje się w kolekcji Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej. Namalował go w 2010 roku młody malarz, Łukasz Fruczek. W latach 1995-2000 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, na Wydziale Malarstwa i Grafiki, w pracowniach prof. Henryka Cześnika oraz prof. Hugona Laseckiego. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 2001 roku.
Obraz przedstawia stację kolejową w dzielnicy Wrzeszcz w Gdańsku. Wrzeszcz położony jest w obrębie najważniejszych szlaków komunikacyjnych obejmujących Trójmiasto. Wzdłuż alei Grunwaldzkiej, przy której znajduje się centrum dzielnicy przebiega wiele linii autobusowych i tramwajowych.. Na dworcu we Wrzeszczu zatrzymują się niemal wszystkie pociągi dalekobieżne. Jest to o tyle nietypowy obraz dla twórczości Fruczka, gdyż najmniej abstrakcyjny, mimo iż zachowuje wszystkie typowe elementy dla malarstwa Fruczka.
Obrazy Łukasza Fruczka cechuje ciekawy rysunek oraz typ stylistyki. Geometryczne, fakturowe, często monochromatyczne, z jednokolorowym, mocnym akcentem. Fruczek wgryza się w strukturę farby i reaktywuje tak archaiczne pojęcia, jak „plama” czy „struktura”. To malarstwo materii naszych czasów. Fruczek jako podstawę większości swoich prac wykorzystuje fragmenty szarego papieru, starych gazet, pożółkłych kartek z zapisem nutowym. Artysta wybiera jednak pojedyncze motywy i dostosowuje je charakterem do całości pracy. Jego prace to „atlas” złożony ze skrawków papieru i starych zdjęć sklejonych farbą.
W czarno-białym obrazie „Wiadukt – Gdańsk Wrzeszcz”, artysta jako podłoże wykorzystał zapis nutowy „Lieder ohne worte”, czyli „Pieśni bez słów” Felixa Mendelssohna, oraz fragmenty starych, niemieckich gazet. „Pieśni bez słów” to krótkie utwory na fortepian, o różnorodnym charakterze. Można się pokusić o interpretację, że te krótkie utwory są niczym pociągi, zatrzymujące się na dworcu na kilka minut, zabierające głośny tłum ludzi dalej, do celu. Dodatkowo niemieckie teksty przypominają o historii Wolnego Miasta Gdańska, gdzie językiem urzędowym był niemiecki.
„Wiadukt – Gdańsk Wrzeszcz” autorstwa Łukasza Fruczka spodoba się osobom ceniącym abstrakcjonizm i modernizm w sztuce. Modernizm u Fruczka odnosi się do tych nurtów w architekturze i wzornictwie, które wiążą się z ideami funkcjonalizmu i stylu międzynarodowego – racjonalizacji życia i postępu rozumianego jako rozwój technologiczny. Praca doskonale wpisze się zarówno w nowoczesne, minimalistyczne wnętrze, jak i dzięki stonowanym kolorom prześwitującym na pożółkłych gazetach – w przestrzeń w stylu retro.
Justyna Kiraga
CYKL: Obrazy z kolekcji Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Więcej prac Łukasza Fruczka: www.napiorkowska.pl
Fot.1. Łukasz Fruczek, “Wiadukt – Gdańsk Wrzeszcz”, 2010 rok, format: 100×120 cm, technika: własna; z kolekcji Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Fot.2. Dworzec Gdańsk Wrzeszcz, źródło: www.rynek-kolejowy.pl
Artykuł przygotowany we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl