Tag: malarstwo

Portrety Belle Époque w Barcelonie

Koniec XIX i początek XX wieku były naznaczone ogromnymi zmianami w historii europejskiego malarstwa. Zmiany te dotyczyły zarówno stylistycznych konwencji w malarstwie, jak i stosunków między malarzem, odbiorcami jego malarstwa oraz mecenatem. Portret jest dziedziną, która odzwierciedla ówczesne zmiany najbardziej. Wzrost gospodarczy i nowe formy współżycia społecznego generowane przez rozwój wielkich miast napędzały rosnący popyt na portrety. Zjawisko to szybko rozprzestrzeniło się w całej Europie.

Wystawa Portrety Belle Époque została zorganizowana przez Konsorcjum Muzeów Społeczności Walencji i Fundacji “la Caixa”. Na wystawie prezentowanych jest siedemdziesiąt sześć prac czterdziestu artystów. Czytaj dalej Portrety Belle Époque w Barcelonie

Podziel się

Portret damy z pieskiem i małpką

Od 17 lipca do 15 października w warszawskiej Królikarni będziemy mogli podziwiać wystawę “Damy z Pieskiem i Małpką”.

Tytuł wystawy nawiązuje do obrazu Nicolasa de Largillierre’a “Portret damy z pieskiem i małpką”. W Królikarni prezentowane będą obrazy i rysunki mistrzów XVIII-wiecznej sztuki dworskiej, jedwabne suknie, rzeźbione sanie w kształcie muszli… Eksponaty muzealne za zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie zestawiono z pracami współczesnych artystów – Alfreda Aberdama, Maurycego Gomulickiego, Dominika Jałowińskiego, Piotra Kurski, Jana Mioduszewskiego i Igora Omuleckiego. Okazuje się, że styl Jeana Fragonarda, Francois Bouchera i Antoine’a Watteau jest ciągle żywy i reinterpretowany. Czytaj dalej Portret damy z pieskiem i małpką

Podziel się

Mistrz z Urbino

Rafael. Malarz i architekt najczystszego renesansu. Pilny uczeń swoich mistrzów, przerastający ich szybciej, niż można było tego oczekiwać. Jako siedemnastolatek uznawany był już za samodzielnego twórcę. Malarz kobiet, autor wspaniałej Madonny drezdeńskiej. Według Vasariego- malarz boski. Zasłużył na Panteon i w nim spoczęły jego prochy, w grobowcu z cytatem rozpatrującym ludzką kruchość i przemijanie.

Umarł jako malarz doskonały. Twórca piękna. Boski konkurent, świadek natury, reformator malarstwa.

Gdy zmarł, wycieńczony wysoką gorączką, w pracowni pozostawał jeden obraz- portret Margherity Luti, córki fornaro-rzymskiego piekarza pochodzącego ze Sieny. Margherita, córka piekarza, zwana La Fornarina. Na portrecie z pracowni Rafaela jest naga, ze skupieniem wpatruje się w portretującego, w widza. To obraz, który sprawił, że młode, krótkie życie artysty obrosło romantyczną legendą. Czytaj dalej Mistrz z Urbino

Podziel się

Abstrakcyjny realizm Anny Masiul-Gozdeckiej


Zapraszamy do zapoznania się z twórczością Anny Masiul-Gozdeckiej – tylko do 20 lipca w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej na Puławskiej 17.

Artystka ukończyła warszawską Akademię Sztuk Pięknych w pracowni profesora Krzysztofa Wachowiaku w 2000 roku. Specjalizowała się nie tylko w malarstwie, lecz także w fotografii (pod kierunkiem profesora Rosława Szaybo) oraz w filmie animowanym (pod kierunkiem profesora Daniela Szczechury). Od kilku lat zajmuje się również grafiką komputerową. Do malarstwa powróciła na przełomie 2005/2006 wystawą w internetowej Galerii SART. Czytaj dalej Abstrakcyjny realizm Anny Masiul-Gozdeckiej

Podziel się

Zmysłowe malarstwo Aleksandry Radziszewskiej


Obrazy Aleksandry Radziszewskiej przedstawiają świat sensualnych przyjemności. Soczyste, pachnące, słodkie owoce i łóżka z miękką wygodną pościelą przywołują skojarzenia z ulotnymi szczęśliwymi chwilami, których często nie doceniamy.

Artystka w swoich pracach zatrzymuje momenty szczęśliwych doznań i chce się podzielić nimi z widzem. Dzięki doskonałemu wyczuciu koloru i kompozycji, ale także szczególnemu osobistemu spojrzeniu na obiekty codziennego życia pozwala nam wejść do swojej intymnej sfery. Czytaj dalej Zmysłowe malarstwo Aleksandry Radziszewskiej

Podziel się

Kierunek: Skandynawia


Północ Europy od dawna uważana jest za mekkę dla osób poszukujących spokoju i harmonii. Wędrówki z dala od cywilizacji, spływy kajakowe, norweskie fiordy, monumentalne góry, czy zwiedzanie okolic, w których dziko żyją niedźwiedzie, są pociągającą wizją wypoczynku w Skandynawii. W kolejnej odsłonie Wakacyjnego Przewodnika Po Wystawach zachęcamy Państwa do wyprawy śladami najciekawszych ekspozycji w ważniejszych centrach sztuki w Szwecji i Norwegii.

Na początek proponujemy odwiedzenie Moderna Museet w Sztokholmie, gdzie po raz pierwszy od 1960 roku możemy oglądać retrospektywną ekspozycję przedstawiającą wielowymiarową twórczość Siri Derkert. Derkert jest pionierką sztuki szwedzkiej XX wieku. Jej wczesne, kubistyczne obrazy związane są z międzynarodowym modernizmem, podczas gdy późniejsza praca dla metra Östermalmstorg wyznaczyła radykalną zmianę w podejściu do sztuki publicznej. Czytaj dalej Kierunek: Skandynawia

Podziel się

Janko Muzykant? Giotto? czyli: Rzecz o Bolesławie Biegasie


Bolesław Biegas urodził się w Koziczynie – małej wiosce na Mazowszu, 29 marca 1877 roku. Sierota. Jako dziecko pasł owce i modelował figurki. Jego “dziełkami” najpierw zainteresował się wiejski proboszcz, potem kręgi środowiska warszawskiego. Prasa okrzyknęła go “nowym Giottem”, nawiązując do legendy o znanym twórcy fresków, którego, zupełnie przypadkowo, odkrył Cimabue. Mistrz zobaczył rysunki owiec wykonane przez Giotta, wówczas – młodego pastuszka, i przyjął go do swojego warsztatu.

Środki na rozpoczęcie studiów w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych zebrano w ramach publicznej subskrypcji. Edukacja nie trwała długo – już w 1901 roku Biegas został wykluczony ze szkoły za sprawą kontrowersyjnej rzeźby Księga Życia. Ta sama praca zainteresowała przedstawicieli Secesji wiedeńskiej, którzy zaprosili go do uczestnictwa w jej X-tej wystawie. W tym samym roku Biegas został członkiem prestiżowego towarzystwa, na czele którego stał Gustav Klimt. Biegas wziął udział w VII Międzynarodowej Wystawie w Monachium, a już pod koniec 1901 roku przeniósł się na stałe do Paryża, gdzie zmarł w 1954 roku. Czytaj dalej Janko Muzykant? Giotto? czyli: Rzecz o Bolesławie Biegasie

Podziel się

Obraz Pietera Brueghela Młodszego w Muzeum Narodowym we Wrocławiu


Lato pełną piersią, tymczasem we wrocławskim Muzeum Narodowym możemy oglądać obraz Pietera Brueghela Młodszego “Pejzaż zimowy z łyżwiarzami i klatką na ptaki”. Tylko do 31 lipca!

Obrazy Pietera Brueghela Starszego cieszyły się ogromną popularnością już za życia artysty – po śmierci popyt na jego prace wzrósł, więc na rynku pojawiły się liczne repliki jego dzieł. Kopiowaniem zajęli się również synowie malarza – Jan Brueghel Starszy i Pieter Brueghel Młodszy. Ten ostatni założył duży warsztat i wraz z pomocnikami pracował nad replikami na masową skalę. Czytaj dalej Obraz Pietera Brueghela Młodszego w Muzeum Narodowym we Wrocławiu

Podziel się

Kierunek: Bałtyk

W dzisiejszej odsłonie „Wakacyjnego Przewodnika Po Wystawach” proponujemy Państwu spotkanie ze sztuką koncentrującą się wokół miast nadbałtyckich. Trójmiasto z całą pewnością można uznać za centrum kulturalne północnej części Polski. Swoim wdziękiem, wieloma wartościowymi zabytkami architektury oraz licznymi muzeami, galeriami i instytucjami prezentującymi twórczość wizualną, z pewnością oczaruje wszystkich tych, którzy cenią sobie kontakt z dobrą sztuką i wysmakowaną architekturą.

Na początek polecamy odwiedzić Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku, która chętnie promuje młodą sztukę z całego świata. Aktualnie najciekawszą ekspozycją wydaje się być „Here & Now”, prezentującą współczesną sztukę z Palestyny. Wystawa eksponuje spojrzenie na to wielokulturowe, zawieszone w ciągłym ‘tu i teraz’ miasto. Zobaczymy je oczami kilku młodych artystów: Rafata Asada, Alexandry Handal, Majd Abdel Hamida, Bashara Hrouba. W swoich pracach posługują się oni sztuką instalacji, fotografii i wideo. Czytaj dalej Kierunek: Bałtyk

Podziel się

Mieczysław Olszewski – nowe inspiracje w malarstwie


Mieczysław Olszewski w swoich obrazach sięga odważnie po nowe inspiracje, konsekwentnie przedstawia świat widziany w jego surowości, bez otoczki bądź dopełnień odbiegających od prawdy.

Mówiąc o istocie malarstwa profesora Mieczysława Olszewskiego należy nieodzownie odwołać się do słów Katarzyny Napiórkowskiej, mianowicie: Akty tworzące cykle przypominają kolejne kadry z taśmy filmowej. Artysta mierzy się na płótnach z odwiecznymi dylematami malarskimi, oto w syntetycznej formie oddaje niuanse koloru, zatrzymaną w ułamku sekundy kompozycję, układ ciała, dynamikę postaci. Zdecydowana kreska wyznacza granice między neutralnością płótna, a cielesnością, materialnością, przedstawienia aktu. Mieczysław Olszewski, omijając tabu, podobnie jak przed półtora wieku Courbet, ujawnia paradoks życia, w którym droga od profanum wiedzie ku sacrum. Czytaj dalej Mieczysław Olszewski – nowe inspiracje w malarstwie

Podziel się