Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie przygotowała wyjątkową ekspozycję prac zatytułowaną „Kossakowie”.
Na wystawie prezentowane są prace wybitnych artystów ze słynnej rodziny. Zobaczyć można nie tylko obrazy olejne, akwarele i szkice, ale również listy, fotografie i pamiątki rodzinne. Wystawa powstała przy udziale licznych instytucji: około 200 dzieł pochodzi m.in. z Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, Muzeum Lubelskiego w Lublinie, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Diecezjalnego w Toruniu oraz z kolekcji prywatnych.
Protoplastą artystyczno-literackiej dynastii był Juliusz Kossak (1824-1899), tworzący w duchu romantycznym, malujący dzieła ku pokrzepieniu serc. Kuratorka wystawy porównuje jego rolę do roli Henryka Sienkiewicza w literaturze, jako wybitnego malarza i rysownika, wiernie uwieczniającego polską rzeczywistość.
Brat Juliusza, Leon Kossak (1827-1877) to zawodowo związany z wojskiem oficer powstaniec, nieznanym amator malarstwa, uprawiający akwarelę. Malował z ogromnym talentem i znajomością żołnierskiego rynsztunku i koni. Ilustrował swoje przeżycia, potyczki i bitwy.
Wojciech Kossak (1856-1942), syn Juliusza, w swojej twórczości łączył XIX-wieczny akademizm, historyzm i romantyzm. Ojcem chrzestnym Wojciecha był przyjaciel Juliusza Kossaka, wybitny francuski malarz-batalista Horacy Vernet. Środowisko wojskowych to pierwsi odbiorcy obrazów, których tematem były portrety dowódców, rewie wojskowe, ataki konnicy i artylerii. Wojciech otrzymał doskonałe wykształcenie malarskie w pracowniach ASP w Krakowie, Akademii Monachijskiej oraz w Paryżu pod okiem Leona Bonnata i Alexandra Cabanela. Z jego inicjatywy w 1908 roku powstała grupa malarska Zero odwołująca się do wartości historycznych i patriotycznych.
Syn Wojciecha, Jerzy Kossak (1886-1955), zwany w rodzinie „Coco” naukę malarstwa rozpoczął od podpatrywania i kopiowania podmalówek w pracowni dziadka i ojca. Zdarzało się, że obrazy malował razem z ojcem, na co wskazywały wspólne sygnatury. Nie podjął studiów artystycznych, zdając się na tradycję rodzinną. Nie wypracował własnego stylu ani konwencji. W latach 20. XX wieku podróżował wraz z ojcem po dworach ziemiańskich, wykonując liczne portrety i obrazy rodzajowe. Realizował również obrazy na zamówienie jednostek wojskowych, klubów oficerskich i związków kombatanckich.
Drugim wnukiem Juliusza a synem Stefana był Karol Kossak (1896-1975). Malarstwa uczył się we Lwowie od Stanisława Batowskiego i Zygmunta Rozwadowskiego, później w Wiedniu u Kazimierza Pochwalskiego oraz w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Mieszkał z córką i żoną na Huculszczyźnie, gdzie zainspirowany krajobrazem i folklorem uwieczniał na płótnach życie górali, pejzaże i wiejską architekturę. W roku 1939 w wydawnictwie Książnica-Atlas wydano serię pocztówek z akwarelami artysty. Był również autorem dekoracji budynku poczty w Ciechocinku i szpitala dziecięcego na Saskiej Kępie w Warszawie.
Tekst: Konrad Zduniak
“Kossakowie”
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
8 lipca – 2 października 2016
Wystawa czynna: codziennie w godz. 10:00 – 20:00 (do 4 września)
od wtorku do niedzieli w godz. 11:00 – 19:00 (od 6 września do 2 października)
kuratorka Stefania Kozakowska-Krzysztofowicz
www.pgs.pl
źródło: http://www.bg.agh.edu.pl/
