Wystawa „Alina Szapocznikow. Sculpture Undone 1955-1972” w Centrum Sztuki Współczesnej WIELS w Brukseli jest pierwszą obszerną prezentacją twórczości tej wybitnej rzeźbiarki poza Polską. Projekt zrealizowany został w ramach I, Culture – Programu Kulturalnego Prezydencji Polskiej w Radzie Unii Europejskiej. Prezentacja skupia się na pracach artystki z najbardziej eksperymentalnego, późnego okresu jej twórczości, któremu kres położyła przedwczesna śmierć w 1973 roku.
Około 1955 roku Alina Szapocznikow, która przeszła klasyczną, akademicką edukację artystyczną zaczęła eksperymentować z formą swoich rzeźb, stopniowo wprowadzając deformację przedstawień figuralnych, oraz eksperymenty materiałowe. Początkowo były to ciągle tradycyjne materiały: gips, drewno, kamień, cement plastyczny, brąz, ceramika. Od 1962 w jej twórczości roku zaczęły dominować odlewy części ciała najczęściej kobiecego, najczęściej jej własnego. Stopniowo nasilała się też autonomizacja fragmentu ciała. Około 1964 roku duch eksperymentu w twórczości artystki zwyciężył – w momencie, kiedy za materiał zaczynają służyć jej poliester, czy poliuretan – wkraczamy w najbardziej charakterystyczny dla artystki i indywidualny świat przedstawień. Jej praca była nieustannym zmaganiem o jak najbardziej współczesną formę.
Wątkiem przewodnim wystawy jest obecna w postawie Szapocznikow gotowość do podejmowania ryzyka artystycznego. Alina Szapocznikow w wielu aspektach swoich poszukiwań była pionierką. Stworzyła bardzo indywidualny język form i osobną opowieść, manifestujące się w prowokacyjnych, nasyconych cielesnością obiektach, zajmujących trudny do zdefiniowania obszar pomiędzy surrealizmem, nowym realizmem i pop artem. Poliestrowe odlewy fragmentów ciała zamienione w przedmioty użytkowe, takie jak lampy i popielniczki, czy rzeźbiarskie kolaże, w których zatopiono rodzinne fotografie – dzięki takim pracom Alina Szapocznikow uznawana jest za prekursorkę sztuki feministycznej i konceptualnego podejścia do rzeźby.
Wystawa potrwa od 10 września 2011 do 08 stycznia 2012
Fot. 1. Alina Szapocznikow, “Deser I”, 1970-1971, asamblaż: poliester barwny, salaterka szklana, 8x11x13 cm. Z kolekcji Piotra Stanisławskiego
2. Alina Szapocznikow, “Krużlowa” (Macierzyństwo), 1969, asamblaż: poliester barwny, fotografie, gaza, 42x52x18 cm. Dzięki uprzejmości Société de l’Apostolat Catholique (Pères Pallotins), Paryż
3. Alina Szapocznikow, “Stela”, 1968, gąbka poliuretanowa, żywica poliestrowa, 79x 46×69 cm. Dzięki uprzejmości Piotra Stanisławskiego i Galerie Gisela Capitain GmbH, Kolonia
4. Alina Szapocznikow w Carrarze przy pracy nad rzeźbą Wielkie Brzuchy, Sesja dla magazynu Elle, 1968 rok, Muzeum Narodowe w Krakowie
Źródło: Centrum Sztuki Współczesnej WIELS
Artykuł przygotowany we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej www.napiorkowska.pl
